ایمپلنت دندان

ايمپلنت دندان، پایه فلزی جايگزين ريشه ی دندان است. روکش روی اباتمنت روی ايمپلنت دندان واقع می شود كه ظاهر آن همانند دندان واقعی است.

ایمپلنت

جراحي ايمپلنت دندان روشی است كه ريشه های دندان را با ميله های فلزی و پيچ شكل جايگزين می كند و روکش را با ظاهر و كاركردی همانند دندان های واقعی جايگزين دندان ازدست رفته يا آسيب ديده می كند. جراحی ايمپلنت دندان يك جايگزين مناسب برای دندان های مصنوعی يا بريج (پل) بشمار می آيد.

چگونگی انجام جراحی دندان به نوع ايمپلنت و وضعيت فك شما بستگی دارد. اما كل جراحی ايمپلنت دندان در چند مرحله رخ می دهد و شامل چند روش است. مزیت اصلی ایمپلنت ها این است که تکیه گاه سخت و محکمی برای دندان جدید میباشد.

چرا ایمپلنت انجام می شود.

ايمپلنت های دندان ازنظر جراحی در استخوان فك جای داده می شوند و بعنوان ريشه های دندان از دست رفته به کار می روند. تيتانيوم در ايمپلنت ها با استخوان فك سازگار میشود، ايمپلنت نمی لغزد، توليد صدا نمی كند يا سبب آسيب استخوانی به بريج ثابت يا دندان های مصنوعی نمی شود.

بطوركلی، ايمپلنت های برای زمانی مناسب است که:

• يك يا چند دندان ازدست داده ايد.
• استخوان فك كاملاً رشد كرده است.
• استخوان كافی برای محكم نگهداشتن ايمپلنت ها داريد يا از امكان پيوند استخوان برخورداريد.
• بافت دهانی سالم داريد.
• وضعيت سالمی داريد كه التيام استخوان را تحت تاثير قرار نمی‌دهد.
• به استفاده از دندان مصنوعی تمايلی نداريد.
• می خواهيد گفتارتان را اصلاح كنيد.
• فرايند چندماهه درمان را حتماً به پايان می رسانيد.

ريسك ها

جراحی ايمپلنت دندان همانند هر جراحی همراه با ريسك است. احتمال این ریسک ها خیلی کم است ولی به هرحال شاید اتفاق بیفتد

این ریسک ها عبارتنداز:

• عفونت در محل ايمپلنت
• صدمه يا آسيب به ساختارهای پيرامونی همچون عروق خونی يا دندان ديگر
• صدمه به عصب كه با درد، بی حسی يا سوزش در دندان طبيعی، لثه ها، لب ها يا چانه همراه است.
• مشكلات سينوسی، وقتی ايمپلنت های دندانی واقع در فك بالايی در يكی از حفره های سينوسی برامدگی دارند.

فرایند درمان

چون ايمپلنت دندان به يك يا چند جراحی نيازدارند، بايد ارزيابی كاملی از فرايند بشرح ذيل داشته باشيد:

بررسی كامل دندان: عكس دندان با اشعه ايكس گرفته می شوند و مدل ها از دهان و دندان ساخته می شوند.

برنامه درمان: اين برنامه متناسب با موقعيت تان عواملی همچون تعداد دندان های موردنياز برای جايگزينی و وضعيت استخوان فك را درنظر می‌گيرد. در فرايند برنامه ريزی متخصص های دندان ازجمله پزشك متخصص دهان، فك و صورت (جراح فك و صورت و دهان) و پريودنتيست نقش دارند.

با پزشك خود درمورد شرايط پزشكی صحبت كنيد و داروهايی كه مصرف می كنيد، مسكن يا بيهوشی عمومی. با متخصص دندان درمورد بهترين گزينه برای خود صحبت كنيد. تيم مراقبت دندان بسته به نوع بيهوشی، توصيه های لازم درمورد خوردن و آشاميدن قبل از جراحی را می دهند. اگر بيهوشی عمومی داريد، برنامه ريزی كنيد كه پس از جراحی، همراه با فرد ديگری به خانه برگرديد و بقيه ی روز را استراحت كنيد.

آنچه انتظارداريد

جراحی ايمپلنت دندان معمولاً يك جراحی سرپايی در چند مرحله بشمارمی‌آيد:

دندان آسيب ديده كشيده می شود.

استخوان فك برای جراحی آماده می شود، فرايندی كه با پيوند استخوان همراه است.

جراح پس از التيام استخوان فك، ميله ی ايمپلنت دندان را در استخوان فك قرار می دهد.

دوره ی التيام چند ماه طول می كشد.

جراح اباتمنت را قرار می دهد و پس از آن روکش جديد (تاج) گذاشته می شود.

كل فرايند از شروع تا پايان چند ماه طول می كشد- 3 تا 9 ماه و بعضاً طولانی تر. بسياری از آن زمان مختص التيام و انتظار رشد استخوان جديد در فك است.

چه موقع پيوند استخوان لازم است

جراح بايد بخش كوچكی از استخوان – معمولاً از سايت ديگری در بالا يا پايين استخوان فك- را برای تامين پایه  محكم برای ايمپلنت دندان پیوند میزند.

اگر استخوان فك بقدركافی ضخيم نباشد يا خيلی نرم باشد، پيوند قبل از جراحی ايمپلنت دندان لازم است. بدلیل اینکه عمل جويدن ، فشار زيادی را به استخوان وارد می‌كند اگر نتواند از ايمپلنت پشتيبانی كند، جراحی احتمالاً موفقيت آميز نيست. پيوند استخوان پایه ی محكم تری را برای ايمپلنت ایجاد میکند.

يك تكه از استخوان در پيوند استخوان از بخش ديگر فك يا بدن- مثلاً مفصل ران- برداشته می شود و به استخوان فك پیوند زده میشود. حدوداً 9 ماه طول می كشد كه استخوان پیوند زده شده بقدر كافی استخوان جديد را برای حمايت از ايمپلنت دندان رشد دهد. در برخی موارد، حداقل پيوند استخوانی لازم است كه همزمان با جراحی ايمپلنت انجام می شود. وضعيت استخوان فك چگونگی روند كار را تعيين می‌كند.

جايگذاری ايمپلنت دندان

جراح فك و دهان درطی جراحی جايگذاری ايمپلنت دندان، لثه را برش می دهد و استخوان را با آن تماس می دهد. سوراخ ها در استخوان حفاری می شوند، جاييكه پایه فلزی ايمپلنت دندان جای داده خواهدشد. باتوجه به اينكه پایه بعنوان ريشه دندان به کار گرفته میشود، عميقاً در استخوان کاشته میشود.

در اين نقطه، همچنان شكافی خواهيد داشت كه فاقد دندان است. معمولاً، روکش موقتی برای ظاهر كار گذاشته می شود. می توانيد روکش را برای تميزكردن و هنگام خواب برداريد.

انتظار برای رشد استخوان

وقتی پایه فلزی ایمپلنت در استخوان فك جايگذاشته می شود.، استخوان فك رشد می كند و با سطح ايمپلنت دندان يكی می شود. اين فرايند، كه 6 ماه طول می كشد، به تامين پایه  محكم برای روکش جديد كمك می كند – دقیقا همانطوركه در دندان طبيعي­تان صورت می گيرد.

جايگذاری اباتمنت

وقتی این فرایند كامل شود، به جراحی ديگری برای جايگذاری اباتمنت نيازداريد ( تكه ای كه روی آن روکش جدید وصل می شود).

براي جايگذاری اباتمنت:

جراح فك و دهان دوباره لثه را برای تماس با ايمپلنت دندان می شكافد.

اباتمنت به ايمپلنت دندان وصل می شود.

سپس بافت لثه تقريباً بسته می شود

در بسياری از موارد، وقتی پایه کاشته میشود، اباتمنت به پایه فلزی ايمپلنت دندان وصل می شود. اين بدان معنی است كه به جراحی بيشتری نيازی نخواهيد داشت. چون اباتمنت تا خط لثه پيش می آيد، با بازكردن دهان قابل­ مشاهده است- و بدين ترتيب دندانپزشك پروتز دندان را كامل می كند. برخی افراد آن ظاهر را دوست ندارند و ترجيح می دهند اباتمنت با روش مجزای ديگری جايگذاری شود.

انتخاب روکش جديد

پس از جايگذاری اباتمنت، لثه بايد به مدت 1 يا 2 هفته قبل از اتصال به روکش التيام يابد. وقتي لثه التيام يافت، قالب گيری های بيشتری انجام میدهید. اين قالب گيری ها در ساخت روکش دندان با ظاهر طبيعی استفاده می شوند. روکش نمی تواند جايگذاری شود، تااينكه استخوان فك برای پشتيبانی استفاده از دندان جديد بقدركافی قوی شود.

شما و متخصص دندانپزشكی می توانيد 2 نوع پروتز انتخاب كنيد:

• پروتز متحرک: اين نوع به پروتز قابل برداشتن است و یک دندان سفيد مصنوعی احاطه شده توسط لثه ی پلاستيكی صورتی رنگ است. روی يك فريم فلزی نصب می شود كه به اباتمنت ايمپلنت وصل می‌شود. و با اطمينان درمحل می چسبد. برای ترميم يا تميزی روزانه به آسانی برداشته می شود. وقتی چندين دندان در فك پايينی جايگزين می شود غالباً يك انتخاب خوب است، اساساً چون نسبت به چندين ايمپلنت مجزا مقرون بصرفه و حتی نسبت به دندان مصنوعی مطمئن تر است.
• پروتز ثابت: در اين نوع، پروتز برای هميشه روی يك بست ايمپلنت پيچ يا سيمانی می شود. نمی توانيد دندان را برای تميزكردن يا درطی خواب برداريد. می توانيد چندين دندان از دست رفته را با اين روش جايگزين كنيد. هر روکش به ايمپلنت دندانی خودش وصل می شود.

پس از جراحی

مشکلات بعد از جراحی:

تورم لثه ها و صورت

كبودی پوست و لثه ها

درد در محل ايمپلنت

اندكی خونريزی

اگر تورم، ناراحتی يا هر مشكل ديگری در روزهای پس از جراحی بدترشود، با جراح فك و صورت تماس بگيريد. ممكن است به داروهای آنتی بيوتيك نياز پيدا كنيد.

پس از هرمرحله جراحی، تا التيام جراحی- 10 تا 14 روز بايد غذاهای نرم مصرف كنيد. جراح از بخيه های قابل جذب استفاده خواهدكرد. اگر بخيه ها خودجذب شونده نباشند، پزشك آنها را 10 روز بعد می كشد.