ارتودنسی پیشگیری کودکان
در گذشته وقتی کودکان به سن 12 تا 14 سالگی میرسیدند و در صورتی که دچار مشکلات شدید ارتودنسی بودند برای درمان ارتودنسی آنها اقدام میشد. در این سن تمام دندانهای دائمی بیرون زده و تمامی دندانهای شیری احتمالاً افتاده اند. اما امروزه توصیه میشود تمامی کودکان در سن هفت سالگی به ارتودنتیست نشان داده شود چرا که در سن 7 سالگی است که دندانهای شیری و دندانهای دائمی در دهان وجود دارند و از طرفی میتوان بروز مشکلات ارتودنسی در آینده را پیش بینی نموده و برای جلوگیری از آنها و یا تخفیف آنها اقدام نمود. شروع درمان ارتودنسی از سنین پایین از مزیت مهم رشد برخوردار بوده و آسانتر و سریع تر انجام شود. در ارتودنسی پیشگیرانه کمتر نیاز به کشیدن دندان وجود دارد چرا که میتوان با هدایت رشد دندانها و فک فضای لازم را ایجاد نمود.
ارتودنسی پیشگیرانه چیست؟
ارتودنسی پیشگیرانه به درمان ارتودنسی در مرحله ای گفته میشود که مشکلات ارتودنسی پیش بینی شده و برای جلوگیری از مال اکلوژن در بزرگسالی اقدام میشود. از رشد دندان برای مشخص کردن مشکلات اکلوزال در حال ایجاد، استفاده میشود. این کار به دو صورت انجام شود. حفظ دندانهای شیری، تعیین شرایط مال اکلوژن در دندانهای شیری و کشیدن این دندانها برای کمک به اصلاح خود به خودی موقعیت دندانهای دائمی در مرحله رشد.
ارتودنسی پیشگیرانه برای کودکان
ارتودنسی پیشگیرانه معمولاً اولین مرحله درمان است. اگر چه همیشه ممکن است ارتودنسی پیشگیرانه نتواند از نیاز به براکت، ریتینر یا سایر درمانهای ارتودنسی در آینده جلوگیری نماید اما میتواند مرحله دوم درمان را به حداقل برساند. مرحله دوم درمان ارتودنسی از دوازده تا چهارده سالگی شروع میشود که همه دندانهای دائمی بیرون زده اند. در صورتی که ارتودنسی پیشگیرانه انجام شده باشد، مرحله دوم (در صورت نیاز) کوتاه تر خواهد بود چرا که تنها مشکلات جزئی باقی مانده است. مشکلات اسکلتی اصلاح شده است و تنها مشکلات مربوط به عادات دهانی نامناسب اصلاح میشود. عادات دهانی نامناسب که باعث کجی، جلو زدگی و به هم ریختگی دندانها میشود عبارتند از:
مکیدن انگشت و مکیدن پستانک به مدت طولانی. اگر این عادات دهانی پس از سه سالگی ادامه پیدا کنند احتمالاً مشکلات زیر ایجاد میشود:
-
- تغییر شکل استخوان فک و خمیدگی و نرمی آن
- کجی و ناهمراستایی دندانها و خارج شدن آنها از جایگاه اصلی
- باریک شدن قوس دندانی
- تشدید عادت فشار زبان (فشار دادن زبان به دندانهای جلویی)
- جلو زدن دندانهای جلویی که آنها را در معرض آسیب دیدگی و شکستگی قرار میدهد
- اوپن بایت که نیاز به درمان ارتودنسی گسترده دارد ( اوپن بایت به وضعیتی گفته میشود که در آن در هنگام بسته بودن فکها بین دندانهای جلوی بالایی و پایینی فاصله وجود دارد و دندانها به هم نمیرسند.
برخی مشکلات رشدی که نیاز به ارتودنسی پیشگیرانه دارند عبارتند از:
-
- کوچک بودن فک بالا که باعث ناهمراستایی دندانهای عقبی و کراس بایت میشود
- فشردگی و به هم ریختگی دندانها
- رشد نامتناسب فک بالا و فک پایین
مزیتهای ارتودنسی پیشگیرانه
درمان زود هنگام ارتودنسی میتواند از بروز مشکلات جدی ناشی از رشد نامتناسب جلوگیری نموده و از نیاز به درمان ارتودنسی در آینده جلوگیری نماید و یا درمان آتی را کوتاهتر و سادهتر نماید.
مزیت ارتودنسی پیشگیرانه و زود هنگام به صورت زیر است:
- هدایت رشد فکها برای تقارن و توازن صورت
- کاهش احتمال ضربه خوردن و شکستن دندانهای جلویی
- اصلاح عادات دهانی زیان بخش
- بهبود زیبایی و افزایش اعتماد به نفس
- هدایت دندانها به موقعیت مطلوب
- بهبود نحوه تماس لب بالا و پایین
- ایجاد فضای کافی در قوس دندانی برای بیرون زدن همه دندانها و جلوگیری از کجی دندانها
- حفظ فضای لازم برای بیرون زدن دندان دائمی که هنوز بیرون نزده است
- کاهش نیاز به کشیدن دندان در آینده
- کاهش طول دوره درمان